زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

علی بن محمدرضا هسته‌ای اصفهانی





علی بن محمدرضا هسته‌ای اصفهانی، از وعاظ و علمای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



حاج میرزا علی هسته‌ای فرزند محمّدرضا، از وعاظ و علمای قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است. وی از اعقاب زین‌الدین بن عین علی خوانساری بوده و در حدود سال ۱۲۹۵ق در اصفهان متولّد شد و پس از طی دروس مقدمات و سطح نزد حضرات آیات: سیّدمحمّدباقر درچه‌ای و جهانگیرخان قشقائی تحصیل کرد آنگاه به نجف اشرف رفت و از محضر آیات عظام: محمّدکاظم خراسانی، سیّدمحمّدکاظم طباطبائی یزدی و فتح‌اللّه شریعت اصفهانی بهره گرفت و در حدود سال ۱۳۲۵ق به اصفهان مراجعت کرده و سال‌ها در این شهر امامت و تدریس نمود.

۲ - سفر به حج



وی در سال ۱۳۳۱ق در معیّت سیّدمحمّد طباطبائی فرزند آیت‌اللّه سیّد محمّدکاظم طباطبائی یزدی به سفر حج مشرّف شده و سفرنامه‌ای را در ۲۳ شوال ۱۳۳۲ق نوشته و از خود به عنوان «میرزا علی اصفهانی» یاد کرده است. این سفرنامه با عنوان «سفرنامه مکّه» به تصحیح و تحقیق رسول جعفریان در کتاب «پنجاه سفرنامه حج قاجاری» به چاپ رسیده است.

۳ - همکاری با فضل‌اللّه نوری



سپس به طهران مسافرت کرده و در دستگاه شیخ فضل‌اللّه نوری وارد شده و از خواص وی واقع شد. پس از واقعه شهادت او به اصفهان آمده و تا آخر عمر گاهی در اصفهان و زمانی در طهران ساکن و به وعظ و خطابه و ارشاد مردم از راه مواعظ می‌پرداخت.

۴ - سخنرانی در قم



او در عصر شیخ عبدالکریم حائری یزدی زیاد در قم مانده و منبر می‌رفت و عموم مراجع و علماء برای استفاده از بیاناتش شرکت می‌کردند.

۵ - وفات



سرانجام در ۱۶ ربیع‌الثّانی ۱۳۸۷ق در طهران وفات یافته و در قبرستان شیخان قم مدفون گردید.
از آثار قلمی وی، حواشی بر «اعتقادات» علاّمه مجلسی در سال ۱۳۳۹ق به طبع رسیده است.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۵۵-۵۵۶.
[۲] رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۴۲۶.
[۳] امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب، ج۱، ص۱۴۴.
[۴] مشار، خان‌بابا، مؤلّفین کتب چاپی، ج۴، ص۴۴۲.
[۵] موسسه‌ پژوهشی‌ علمی‌ فرهنگی‌ طلیعه‌ منطق، فرزانگان خوانسار، ص۶۱.
[۶] جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ص۵۲۹-۵۳۱.


۶ - پانویس


 
۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۵۵-۵۵۶.
۲. رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۴۲۶.
۳. امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب، ج۱، ص۱۴۴.
۴. مشار، خان‌بابا، مؤلّفین کتب چاپی، ج۴، ص۴۴۲.
۵. موسسه‌ پژوهشی‌ علمی‌ فرهنگی‌ طلیعه‌ منطق، فرزانگان خوانسار، ص۶۱.
۶. جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ص۵۲۹-۵۳۱.


۷ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۱۱.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.